Jesienią 2016 została mi przekazana walizka, zostawiona przez moich rodziców u ich przyjaciół przed wyjazdem w 1968 roku. Ten przekaz, kapsuła czasu, jest mostem który łączy to co było – historię jako taką, historię mojej rodziny, z teraźniejszością. Dowód i świadomość jak różne parametry nas kształtują, które jak ich echo przechodzi przez lata i generacja. Walizka jest płócienna, niebieska, ma 80 cm na 60 cm. Są w tej walizce różne papiery, listy i zdjęcia. W cyklu „Struktury połączeń” nawiązuję głównie do elementów związanych z życiem zawodowym mojego ojca, Józefa Majera Helda: dokumentów, dyplomów, pism, pamiątkowych albumów fotograficznych z budowy (1949, 1956, 1962), dokumentacji technicznej reaktorów atomowych. Ojciec urodził się w 1913 roku w Drohobyczu, studiował w latach trzydziestych we Francji, w Grenoble. Wrócił do Polski w 1947 roku. Był inżynierem i od okresu powojennego do lat pięćdziesiątych przeprowadzał konstrukcję lin wysokiego napięcia na głównych trasach w Polsce. W latach sześćdziesiątych wybudował dwa pierwsze eksperymentalne reaktory atomowe i pierwszy akcelerator cząstek. Wyjechał z Polski w 1968 roku, zmarł w Paryżu w 1988 roku. Punktem wyjścia « Struktur połączeń » są znalezione w walizce albumy fotograficzne, i zdjęcia, czarno białe. Widać na nich kolejne fazy powstawania i montowania słupów elektrycznych i innych urządzeń technicznych. Te elementy konstrukcji zarysowują się na tle pejzaży, płaskich, nudnych, monotonnych, niezmiennych pomimo że są zdjęcia powstawały na przestrzeni dwudziestu lat i w różnych regionach kraju. Ludzie są wręcz anegdotyczni. „Struktury połączeń” są dalszym ciągiem moich poprzednich serii : „Drogi”, „Patrzeć nie widząc”, „Więzienie wewnętrzne”.

Katarzyna Haber-Pułtorak